Rust tijdens examens ? Ja wij hadden dit ook nooit kunnen vermoeden toen dochterlief aan haar middelbare schoolleven begon maar blijkbaar zijn de 2 weken voor de examens erger dan de examenperiode zelf.
Nu weten we namelijk precies wat de bedoeling is : welke vakken tijdens welke ochtend getoetst worden en welke leerstof daarbij hoort. Meer moet je niet weten om een degelijke studieplanning op te stellen. Maar de periode er net voor….. lieve hemel. De agenda van dochterlief stond bol van de overhoringen, herhalingen en taken. De lessen werden gegeven door leerkrachten die plots beseften dat ze nog erg veel leerstof over hadden en erg weinig lesmomenten om dat in te proppen, dus het moest allemaal sneller en met minder basisuitleg (zeer kwalijke zaak voor een dcd-er). Tussendoor kwamen dan ongetwijfeld goed bedoelde adviezen als „herhaal iedere dag alvast een hoofdstuk woordjes”. Wanneer beste mevrouw meneer als er al ongeveer 3u per avond aan studie besteed moet worden en u ondertussen ook wel weet dat een hoofdstukje woordjes leren een extra studie-uur in beslag neemt hier ?
Maar waar mijn haren past echt van overeind kwamen…… de uitvinding van de „PK”.
PK staat voor Parate Kennis, een onverwachte overhoring over kennis die je paraat hebt. Twee dcd-valkuilen waar school geen rekening mee houdt : „onverwacht” en „paraat”.
Onverwacht werkt niet bij dochterlief, onverwacht zorgt voor onzekerheid en twijfel want alle energie gaat naar de informatie van de actuele lessen. Dus onverwachts even iets toetsen van lessen die een hele tijd geleden werden gegeven….big no no.
Paraat werkt ook niet bij een dcd-er….want kennis die je paraat hebt is kennis die je automatisch nog weet. Maar onze kinderen hebben een automatiseringsprobleem…dus driemaal raden hoeveel kennis er automatisch aanwezig is ?
Met lede ogen zagen we aan hoe er maar liefst 4 PK’s werden gehouden bij wiskunde. Dat dit vak dus straks eindigt met een onvoldoende is nu wel zeker. Erg frustrerend om je kind te zien worstelen met getallenkennis, samen oefeningen te maken, bijles te betalen en hop dan toetsen we even wat meetkunde tussendoor en daar duiken de punten weer de dieperik in. Wat een belachelijk systeem.
Ik begrijp natuurlijk heus wel de achtergrond : even kijken wat er is blijven hangen.
Maar wat hoort dan de sticordi-regel te zijn bij een leerstoornis waarvan bekend is dat het enorm lang duurt vooraleer iets blijft hangen ?
Hoe kan je je kind leren op zijn inzichten en algemene kennis te vertrouwen tijdens de examen als de leerkracht net 4 overhoringen heeft gebruikt om het omgekeerde aan te tonen ?
En beseft school eigenlijk de impact van een Parate Kennis Overhoring bij een dcd-er ?
Alvast een denkpuntje om mee te nemen naar het nieuwe zorgoverleg in september.
