Onze dochter is gezegend met een dubbele portie hiervan. En samen met een nuchtere kijk op de dingen des levens zorgt dit ervoor dat ze aardig goed meedraait op school.
Welke problemen kan je ondermeer ondervinden op school ? Er zijn een aantal logische zaken die meteen in je opkomen bij automatiseren. Rekenregels bijvoorbeeld (tafels van buiten leren, oh wat een drama. En de school had in al haar enthousiasme de ideale stimulans gevonden voor de leerlingen : een maandelijkse tafelwedstrijd ! Om het plaatje helemaal compleet (lees : gefrustreerd) te maken ging het voor klassikale punten dus ja als JIJ dan moeite had haalde JIJ het klastotaal naar beneden en stond er geen beker te pronken in je klas. Door JOUW schuld !) Zo bedoelde de school het natuurlijk niet (die zagen groepsgevoel, elkaar aanmoedigen en bla bla bla) maar zo zagen kinderen het wel.
Spellingsregels en woordenlijsten : schrijft u ooit over "boomen" nee want u weet automatisch (ja hier is hij weer !) dat het bomen moet zijn. Zo niet bij dyspraxie. Over dt-regels zal ik maar zwijgen.
Het AVI leesniveau was ook zo een mooie. Wie verzint het om een leesniveau te testen met een stopwatch in de hand ?! Leest u ooit de krant of een boek met de kookwekker ernaast ?!
Dan is er de geweldige uitdaging van het vak LO. Hier zal ik vast wel eens een apart hoofdstuk over schrijven maar neem van mij aan dat leren zwemmen, fietsen, koprol, hinkelen enz een serieuze uitdaging zijn. Van die gekke dingen als handenstand of hink-stap-sprong (wie verzint zoiets ???) zijn helemaal niet weggelegd voor onze kinderen. Afijn, inmiddels hebben we met ons gezin de lagere school doorlopen en ere wie ere toekomt de school heeft dan wel nooit de juiste diagnose geroepen ze hebben wel steevast hun best gedaan te luisteren naar de noden van ons kind.
En dan breekt een nieuwe tijd aan : de middelbare school. Dat brengt me dan eindelijk bij de titel van dit bericht : een tentoonstelling. Ja excuses voor de lange inleiding, maar dyspraxie heeft nu eenmaal wat introductie nodig. Het keuzevak is dit schooljaar een schot in de roos, zolang het een vak is waarbij je veel mag doen en kan bekijken dan gaat het prima hier. Het mag gezegd worden als je avond na avond je kind uren ziet worstelen om een zesje te halen dan is het zalig om smartschool te openen en te zien dat ze ook een keer 89% scoorde op een toets waar het klasgemiddelde slechts 49% was. Zo zie je maar, die van ons kunnen het wel hoor !
Het grote struikelblok (ongeacht het vak) lijkt dit jaar "definities" te zijn. Bij een definitie wil de leerkracht graag tot op de letter horen wat er in je boek staat. Dat rijmt slecht met dyspraxie waar je blijkbaar wel weet waar het over gaat maar het net iets anders zegt (in je eigen woorden, zeg maar) En dat komt voor een leerkracht vaak over als : niet geleerd en probeert maar wat te verzinnen.
Toch is dat niet zo. Ik herinner me een leesoefening in de lagere school waar stond "papa zit in het gras" en die van ons las doodleuk "vader zit in de tuin". Compleet andere letters, die nergens te bespeuren waren maar in haar hoofd had ze het juiste beeld en de zin begrepen. Tja, leg dat maar een keer uit op school.
Gisteren moest er voor techniek-wetenschappen de definitie van pictogram geleerd worden. Officieel luidt die als volgt : een pictogram is een voorstelling of mededeling over een afbeelding. Hoe vaak we het ook geoefend hebben, hier hoor je steevast : een tentoonstelling of mededeling over een afbeelding.
Stiekem ben ik best benieuwd wat de leerkracht hiervan gaat maken tijdens het punten geven.
Dan is er de geweldige uitdaging van het vak LO. Hier zal ik vast wel eens een apart hoofdstuk over schrijven maar neem van mij aan dat leren zwemmen, fietsen, koprol, hinkelen enz een serieuze uitdaging zijn. Van die gekke dingen als handenstand of hink-stap-sprong (wie verzint zoiets ???) zijn helemaal niet weggelegd voor onze kinderen. Afijn, inmiddels hebben we met ons gezin de lagere school doorlopen en ere wie ere toekomt de school heeft dan wel nooit de juiste diagnose geroepen ze hebben wel steevast hun best gedaan te luisteren naar de noden van ons kind.
En dan breekt een nieuwe tijd aan : de middelbare school. Dat brengt me dan eindelijk bij de titel van dit bericht : een tentoonstelling. Ja excuses voor de lange inleiding, maar dyspraxie heeft nu eenmaal wat introductie nodig. Het keuzevak is dit schooljaar een schot in de roos, zolang het een vak is waarbij je veel mag doen en kan bekijken dan gaat het prima hier. Het mag gezegd worden als je avond na avond je kind uren ziet worstelen om een zesje te halen dan is het zalig om smartschool te openen en te zien dat ze ook een keer 89% scoorde op een toets waar het klasgemiddelde slechts 49% was. Zo zie je maar, die van ons kunnen het wel hoor !
Het grote struikelblok (ongeacht het vak) lijkt dit jaar "definities" te zijn. Bij een definitie wil de leerkracht graag tot op de letter horen wat er in je boek staat. Dat rijmt slecht met dyspraxie waar je blijkbaar wel weet waar het over gaat maar het net iets anders zegt (in je eigen woorden, zeg maar) En dat komt voor een leerkracht vaak over als : niet geleerd en probeert maar wat te verzinnen.
Toch is dat niet zo. Ik herinner me een leesoefening in de lagere school waar stond "papa zit in het gras" en die van ons las doodleuk "vader zit in de tuin". Compleet andere letters, die nergens te bespeuren waren maar in haar hoofd had ze het juiste beeld en de zin begrepen. Tja, leg dat maar een keer uit op school.
Gisteren moest er voor techniek-wetenschappen de definitie van pictogram geleerd worden. Officieel luidt die als volgt : een pictogram is een voorstelling of mededeling over een afbeelding. Hoe vaak we het ook geoefend hebben, hier hoor je steevast : een tentoonstelling of mededeling over een afbeelding.
Stiekem ben ik best benieuwd wat de leerkracht hiervan gaat maken tijdens het punten geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten